در فیلم "رقص به سبک ایرانی" شاهد تلاش یک گروه فیلمساز هستیم که فیلم مستندی را از زندگی غیر قانونی یک دختر جوان پناهنده ایرانی به نام رویا, در خیابانهای آمستردام تهیه میکنند. گروه فیلمساز تلاش میکند تا در طول فیلمبرداری فاصله خود را با رویا حفظ کرده و هیچ دخالتی در آنچه بر او میگذرد نداشته باشد, اما ضمن اینکه این امر غیر ممکن به نظر میرسد, رابطه گروه فیلمبرداری با رویا به تدریج به روایتی تبدیل میشود که در آمد و شد میان واقعیت و داستان است
Indian Cine Film Festival رقص به سبک ایرانی سپس به بخش مسابقه "جشنواره ایندیان سینه فیلم فستیوال" در شهر مومبای (بمبئی), که یک جشنواره بین المللی برای فیلمهای مستقل در کشور هند است, راه پیدا کرد
SCENECS International Debut Film Festival 2015 - preview edition جشنواره مقدماتی بین المللی سینکس ۲۰۱۵ در هلند سومین حضور فیلم در یک جشنواره بین المللی بود. لازم به ذکر است که رقص به سبک ایرانی در این جشنواره صاحب جایزه منتخب تماشاگران برای بهترین فیلم بلند داستانی شد, که این خود به معنی انتخاب این فیلم و شرکت آن در دهمین دوره این جشنواره در ماه مارس سال ۲۰۱۶ بود
Socially Relevant Film Festival NY رقص به سبک ایرانی در ماه مارس ۲۰۱۶ در جشنواره بین المللی فیلمهای اجتماعی در نیویورک به نمایش در آمد و مورد توجه تماشاگران این جشنواره قرار گرفت
SCENECS International Debut Film Festival 2015 - 10th edition فیلم "رقص به سبک ایرانی" در ماه آوریل ۲۰۱۶ باری دیگر در دهمین دوره از رجشنواره سینکس در هلند به نمایش در خواهد آمد
مراحل ساخت فیلم
این فیلم که با بودجه بسیار کم و از جمله با سرمایه های مردمی و به شیوه موسوم به "شیوه پارتیزانی" تهیه شده, از یک بافت مستند-داستانی برخوردار است. اگر چه این فیلم در ماه مارس ۲۰۱۴ کلید خورد, اما ایده ساخت این فیلم سه سال پیش از آن شکل گرفت: زمانی که یک پناهنده ایرانی بنام "کامبیز روستایی", که تلاش ده ساله اش برای پناهنده شدن در هلند بی نتیجه مانده بود, خود را در تاریخ ششم آوریل ۲۰۱۱ در یک میدان مرکزی در شهر آمستردام به آتش کشید و جان سپرد. ایده اولیه برای تحقیق در مورد پناهندگانی در موقعیت مشابه, در حقیقت همان زمان و در مراسم یادبود کامبیز روستایی در محل واقعه, در "میدان دام" در آمستردام, نطفه بست و فیلمنامه نهایی آن نیز نهایتن پس از چهار سال آماده شد. سناریوی فیلم بدون یک قالب کلاسیک و با در نظر گرفتن یک روش ضبط فی البداهه نوشته و شکل نهایی آن به اتفاقات واقعی در روی صحنه واگذار شده است. اگر چه فیلمبرداری فیلم در مدتی کمتر از بیست روز و در ماه آوریل ۲۰۱۴ به پایان رسید, اما تدوین آن, که از ماه می همان سال آغاز شده بود, تا بیش از یکسال بعد به طول انجامید. تاریخ رسمی پایان فیلم ماه جولای سال ۲۰۱۵ میباشد
جوایز
Best Feature Documentary - Jury (Indian Cine Film Festival) جایزه بهترین فیلم بلند مستند به انتخاب ژوری - جشنواره ایندیان سینه فیلم فستیوال در هند
Audience Award Best Narrative Feature Film - (SCENECS International Debut Film Festival 2015 - preview edition) جایزه منتخب تماشاگران برای بهترین فیلم بلند داستانی - جشنواره مقدماتی بین المللی سینکس ۲۰۱۵ در هلند
پخش فیلم
نفیس نیا, بنیان گذار سازمان فرهنگی انار و شرکت تهیه کنندگی "خانه فیلم ۱۰۰۱" در هلند است که علاوه بر فیلمنامه, مسولیت تهیه و پخش این فیلم را نیز بر عهده گرفته است